Laat het vertrouwde patroon je niet voor de gek houden: de bevallige spiraalstructuur die in deze computersimulatie is te zien is geen weergave van de windende spiraalarmen in een veraf melkwegstelsel van sterren.
In plaats daarvan laat dit plaatje de spiraalvormige schokgolven zien in een driedimensionale simulatie van een accretieschijf (accretie betekent aanwas of groei) — materiaal dat al wervelend op een compact centraal object zoals een witte dwerg, een neutronenster of een zwart gat stort. Dergelijke accretieschijven zijn de energiebron van heldere röntgenbronnen in onze eigen Melkweg.
Ze ontstaan in dubbelstersystemen welke bestaan uit een donorster (buiten het beeldveld boven) die het materiaal (gas) leveren, en een compact object waarvan de sterke zwaartekracht dit materiaal uiteindelijk naar zijn oppervlak trekt. Voor de op dit moment bekende röntgen dubbelster systemen ligt de afmeting van de accretieschijf zelf ergens tussen de diameter van de Zon (ongeveer 1.400.000 km) en de diameter van de baan van de Maan rond de Aarde (iets minder dan 800.000 km).
Een interessant resultaat van de hieronder geïllustreerde virtuele astrofysica is dat in de gesimuleerde schijf instabiliteiten ontstaan welke de uitgesproken spiraalvormige schokgolven neigen uit te smeren.
Credit: Michael Owen, John Blondin (North Carolina State Univ.)
Bron: http://www.apod.nl
Lees ook: Mogelijk door jet geblazen schillen rond microquasar
Lees ook: Tijd Tunnel
Lees ook: Twee bijzondere 'vrije' quasars
Lees ook: Onverwachte structuur in baby-quasar
Lees ook: Quasar maakt eigen sterrenstelsel
Lees ook: Kaart van sterrenhemel toont gamma-straling
Voortaan kun je alle nieuwsberichten van desterren.net ook volgen op Twitter en Facebook!
Dit engelstalig magazine is een echte aanrader voor de ware astronomie-liefhebber!
Bestellen of meer info »