De op een na grootste planetoïde in het zonnestelsel, Pallas, is een intact overgebleven protoplaneet uit de ontstaansperiode van het zonnestelsel. Dat schrijven Amerikaanse planeetonderzoekers in een artikel dat in Science gepubliceerd werd.
Planetoïden zijn rotsachtige hemellichamen die een baan om de zon beschrijven, meestal tussen de banen van Mars en Jupiter. Pallas was, na Ceres, de tweede planetoïde die werd ontdekt, in 1802 door Heinrich Olbers. Hij heeft een enigszins onregelmatige vorm met een grootste afmeting van bijna 600 kilometer. Foto's van Pallas die gemaakt zijn met de Hubble Space Telescope doen vermoeden dat er aan het oppervlak een grote inslagkrater voorkomt met een middellijn van ongeveer 240 kilometer.
De ligging daarvan komt overeen met een iets donkerder gebied aan het oppervlak. Samen met de vastgestelde dichtheid van Pallas (2,4 gram per kubieke centimeter) doet dat vermoeden dat het hemellichaam in het verleden ooit gesmolten is geweest, waarna zwaardere materialen naar de kern zijn gezakt, terwijl lichtere materialen aan het oppervlak bleven.
De onderzoekers concluderen dan ook dat Pallas (net als de andere grote planetoïden Ceres en Vesta) een intacte protoplaneet is uit de ontstaansperiode van het zonnestelsel.
Bron: The Guidestar: http://www.astro-event-group.be
Lees ook: Europa onderzoekt boormissie op planetoïde
Lees ook: Een waarschuwingssysteem voor asteroïden?
Lees ook: Reconstructie van planetoïde Eros
Lees ook: Touw kan botsing met asteroïden voorkomen
Lees ook: Mysterieus 'uitsteeksel' van sterrenstelsel verklaard
Lees ook: Rosetta triomfeert
Voortaan kun je alle nieuwsberichten van desterren.net ook volgen op Twitter en Facebook!
Dit engelstalig magazine is een echte aanrader voor de ware astronomie-liefhebber!
Bestellen of meer info »