Grootse spiraalstelsels lijkt vaak alle eer toe te komen. Hun nieuwgeboren, heldere, blauwe sterclusters langs hun sierlijke, symmetrische spiraalarmen trekken gegarandeerd de aandacht. Maar kleine, onregelmatige stelsels vormen ook sterren — zoals NGC 4449, op een afstand van circa 12 miljoen lichtjaar.
Om precies te zijn bewijst deze haarscherpe close-up, gemaakt met behulp van de Hubble Ruimtetelescoop, dat dit veelbestudeerde melkwegstelseltje een geboortegolfstelsel is, dat vergeven is van de rozerode stervormingsgebieden en jonge blauwe sterclusters.
Met een diameter van minder dan 20.000 lichtjaar is dit kleine eilanduniversum vergelijkbaar qua afmeting met een satelliet van ons eigen Melkwegstelsel, de Grote Magelhaanse Wolk, en wordt daar vaak mee vergeleken. NGC 4449 maakt deel uit van een groep van Melkwegstelsels die te vinden is in het sterrenbeeld Canes Venatici (Jachthonden).
Credit: NASA, ESA, A. Aloisi (STScI / ESA), Hubble Heritage (STScI / AURA) – ESA / Hubble Samenwerkingsverband
Bron: http://www.apod.nl
Lees ook: De Voelsprieten: Melkwegstelsels in botsing
Lees ook: De Walvis en de Hockeystick
Lees ook: Melkwegstelsel NGC 3628 op zijn kant
Lees ook: Helder spiraalstelsel M81 door de ogen van Hubble
Lees ook: Mysterieuze bron van straling
Lees ook: Waarom hebben sterrenstelsels een egaal uiterlijk?
Voortaan kun je alle nieuwsberichten van desterren.net ook volgen op Twitter en Facebook!
Dit engelstalig magazine is een echte aanrader voor de ware astronomie-liefhebber!
Bestellen of meer info »